Definify.com
Definition 2024
χάλασις
χάλασις
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /xálasis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /xálasis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /xálasis/
Noun
χάλασις • (khálasis) f (genitive χαλάσεως); third declension
Inflection
Third declension of χάλασῐς, χᾰλάσεως
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ χάλασῐς | τὼ χᾰλάσει | αἱ χᾰλάσεις |
| Genitive | τῆς χᾰλάσεως | τοῖν χᾰλασέοιν | τῶν χᾰλάσεων |
| Dative | τῇ χᾰλάσει | τοῖν χᾰλασέοιν | ταῖς χᾰλάσεσῐ(ν) |
| Accusative | τὴν χάλασῐν | τὼ χᾰλάσει | τὰς χᾰλάσεις |
| Vocative | χάλασῐ | χᾰλάσει | χᾰλάσεις |
Third declension of χάλασῐς, χᾰλάσιος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ χάλασῐς | τὼ χᾰλάσιε | αἱ χᾰλάσιες |
| Genitive | τῆς χᾰλάσιος | τοῖν χᾰλασίοιν | τῶν χᾰλασίων |
| Dative | τῇ χᾰλάσῑ, χᾰλάσει | τοῖν χᾰλασίοιν | ταῖς χᾰλάσῐσῐ(ν), χᾰλασίεσῐ(ν), χᾰλάσεσῐ(ν) |
| Accusative | τὴν χάλασῐν | τὼ χᾰλάσιε | τὰς χᾰλάσῑς, χᾰλάσιᾰς |
| Vocative | χάλασῐ | χᾰλάσιε | χᾰλάσιες |
References
- χάλασις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- χάλασις in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «χάλασις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- loosening idem, page 500.
- relaxation idem, page 690.
- slackening idem, page 782.