Definify.com
Definition 2024
σκάνδαλον
σκάνδαλον
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /skándalon/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /skándalon/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ská̃dalon/
Noun
σκάνδαλον • (skándalon) n (genitive σκανδάλου); second declension
Inflection
Second declension of σκάνδαλον, σκάνδαλου
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | τὸ σκάνδαλον | τὼ σκάνδαλω | τὰ σκάνδαλᾰ |
Genitive | τοῦ σκάνδαλου | τοῖν σκάνδαλοιν | τῶν σκάνδαλων |
Dative | τῷ σκάνδαλῳ | τοῖν σκάνδαλοιν | τοῖς σκάνδαλοις |
Accusative | τὸ σκάνδαλον | τὼ σκάνδαλω | τὰ σκάνδαλᾰ |
Vocative | σκάνδαλον | σκάνδαλω | σκάνδαλᾰ |
Related terms
- σκανδάληθρον (skandálēthron)
- σκανδαλίζω (skandalízō)
References
- σκάνδαλον in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σκάνδαλον» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- “G4625”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979