Definify.com
Definition 2024
σαρδόνυξ
σαρδόνυξ
Ancient Greek
Noun
σαρδόνυξ • (sardónux) m (genitive σαρδόνῠχος); third declension
- sardonyx
- 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Apoc. 21.20
Declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ σαρδόνυξ | τὼ σαρδόνῠχε | οἱ σαρδόνῠχες | ||||||||||
Genitive | τοῦ σαρδόνῠχος | τοῖν σαρδονῠ́χοιν | τῶν σαρδονῠ́χων | ||||||||||
Dative | τῷ σαρδόνῠχῐ | τοῖν σαρδονῠ́χοιν | τοῖς σαρδόνῠξῐ | ||||||||||
Accusative | τὸν σαρδόνῠχᾰ | τὼ σαρδόνῠχε | τοὺς σαρδόνῠχᾰς | ||||||||||
Vocative | σαρδόνυξ | σαρδόνῠχε | σαρδόνῠχες | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. |
Descendants
- Latin: sardonyx
References
- σαρδόνυξ in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “G4557”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979