Definify.com

Definition 2024

περιπατέω

Ancient Greek

Verb

περῐπᾰτέω • ‎(peripatéō)

I walk up and down, walk about
- 70 CE – 110 CE, The Gospel of Matthew 9.5
  Ἔγειρε καὶ περιπάτει
  Get up and walk
- 375 BCE – 275 BCE, Alexis 204
- 50 CE – 250 CE, Apollonius Dyscolus, On Syntax 279.19
- 424 BCE, Aristophanes, The Knights 744
- 425 BCE, Aristophanes, Lysistrata 709
- 422 BCE, Aristophanes, The Wasps 237
- 342 BCE – 290 BCE, Menander, The Girl who has her hair cropped 156
- 380 BCE, Plato, Euthydemus 273.a
- 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.796.d
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 3.13.5
I discourse
- 3rd century AD, Diogenes Laertius, Lives and Opinions of Eminent Philosophers 7.109
- 170 CE – 250 CE, Philostratus, Life of Apollonius of Tyana 1.17
- 170 CE – 250 CE, Philostratus, Life of Apollonius of Tyana 7.22
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Epistles 348.c
(figuratively) I live
- New Testament, The Gospel of Mark 7.5
- New Testament, Second Epistle to the Thessalonians 3.6
- 110 BCE – 35 BCE, Philodemus, On Frank Criticism 12.O

Inflection

Present: περιπᾰτέω, περιπᾰτέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περιπᾰτέω	περιπᾰτέεις	περιπᾰτέει	περιπᾰτέετον	περιπᾰτέετον	περιπᾰτέομεν	περιπᾰτέετε	περιπᾰτέουσῐ(ν)
	subjunctive	περιπᾰτέω	περιπᾰτέῃς	περιπᾰτέῃ	περιπᾰτέητον	περιπᾰτέητον	περιπᾰτέωμεν	περιπᾰτέητε	περιπᾰτέωσῐ(ν)
	optative	περιπᾰτέοιμῐ	περιπᾰτέοις	περιπᾰτέοι	περιπᾰτέοιτον	περιπᾰτεοίτην	περιπᾰτέοιμεν	περιπᾰτέοιτε	περιπᾰτέοιεν
	imperative		περιπᾰ́τεε	περιπᾰτεέτω	περιπᾰτέετον	περιπᾰτεέτων		περιπᾰτέετε	περιπᾰτεόντων
middle/ passive	indicative	περιπᾰτέομαι	περιπᾰτέῃ, περιπᾰτέει	περιπᾰτέεται	περιπᾰτέεσθον	περιπᾰτέεσθον	περιπᾰτεόμεθᾰ	περιπᾰτέεσθε	περιπᾰτέονται
	subjunctive	περιπᾰτέωμαι	περιπᾰτέῃ	περιπᾰτέηται	περιπᾰτέησθον	περιπᾰτέησθον	περιπᾰτεώμεθᾰ	περιπᾰτέησθε	περιπᾰτέωνται
	optative	περιπᾰτεοίμην	περιπᾰτέοιο	περιπᾰτέοιτο	περιπᾰτέοισθον	περιπᾰτεοίσθην	περιπᾰτεοίμεθᾰ	περιπᾰτέοισθε	περιπᾰτέοιντο
	imperative		περιπᾰτέου	περιπᾰτεέσθω	περιπᾰτέεσθον	περιπᾰτεέσθων		περιπᾰτέεσθε	περιπᾰτεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		περιπᾰτέειν				περιπᾰτέεσθαι
participle	m	περιπᾰτέων				περιπᾰτεόμενος
	f	περιπᾰτέουσᾰ				περιπᾰτεομένη
	n	περιπᾰτέον				περιπᾰτεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: περιπᾰτῶ, περιπᾰτοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περιπᾰτῶ	περιπᾰτεῖς	περιπᾰτεῖ	περιπᾰτεῖτον	περιπᾰτεῖτον	περιπᾰτοῦμεν	περιπᾰτεῖτε	περιπᾰτοῦσῐ(ν)
	subjunctive	περιπᾰτῶ	περιπᾰτῇς	περιπᾰτῇ	περιπᾰτῆτον	περιπᾰτῆτον	περιπᾰτῶμεν	περιπᾰτῆτε	περιπᾰτῶσῐ(ν)
	optative	περιπᾰτοίην, περιπᾰτοῖμῐ	περιπᾰτοίης, περιπᾰτοῖς	περιπᾰτοίη, περιπᾰτοῖ	περιπᾰτοῖτον, περιπᾰτοίητον	περιπᾰτοίτην, περιπᾰτοιήτην	περιπᾰτοῖμεν, περιπᾰτοίημεν	περιπᾰτοῖτε, περιπᾰτοίητε	περιπᾰτοῖεν, περιπᾰτοίησᾰν
	imperative		περιπᾰ́τει	περιπᾰτείτω	περιπᾰτεῖτον	περιπᾰτείτων		περιπᾰτεῖτε	περιπᾰτούντων
middle/ passive	indicative	περιπᾰτοῦμαι	περιπᾰτεῖ, περιπᾰτῇ	περιπᾰτεῖται	περιπᾰτεῖσθον	περιπᾰτεῖσθον	περιπᾰτούμεθᾰ	περιπᾰτεῖσθε	περιπᾰτοῦνται
	subjunctive	περιπᾰτῶμαι	περιπᾰτῇ	περιπᾰτῆται	περιπᾰτῆσθον	περιπᾰτῆσθον	περιπᾰτώμεθᾰ	περιπᾰτῆσθε	περιπᾰτῶνται
	optative	περιπᾰτοίμην	περιπᾰτοῖο	περιπᾰτοῖτο	περιπᾰτοῖσθον	περιπᾰτοίσθην	περιπᾰτοίμεθᾰ	περιπᾰτοῖσθε	περιπᾰτοῖντο
	imperative		περιπᾰτοῦ	περιπᾰτείσθω	περιπᾰτεῖσθον	περιπᾰτείσθων		περιπᾰτεῖσθε	περιπᾰτείσθων
		active				middle/passive
infinitive		περιπᾰτεῖν				περιπᾰτεῖσθαι
participle	m	περιπᾰτῶν				περιπᾰτούμενος
	f	περιπᾰτοῦσᾰ				περιπᾰτουμένη
	n	περιπᾰτοῦν				περιπᾰτούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: περιεπᾰ́τεον, περιεπᾰτεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περιεπᾰ́τεον	περιεπᾰ́τεες	περιεπᾰ́τεε(ν)	περιεπᾰτέετον	περιεπᾰτεέτην	περιεπᾰτέομεν	περιεπᾰτέετε	περιεπᾰ́τεον
middle/ passive	indicative	περιεπᾰτεόμην	περιεπᾰτέου	περιεπᾰτέετο	περιεπᾰτέεσθον	περιεπᾰτεέσθην	περιεπᾰτεόμεθᾰ	περιεπᾰτέεσθε	περιεπᾰτέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: περιεπᾰ́τουν, περιεπᾰτούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περιεπᾰ́τουν	περιεπᾰ́τεις	περιεπᾰ́τει	περιεπᾰτεῖτον	περιεπᾰτείτην	περιεπᾰτοῦμεν	περιεπᾰτεῖτε	περιεπᾰ́τουν
middle/ passive	indicative	περιεπᾰτούμην	περιεπᾰτοῦ	περιεπᾰτεῖτο	περιεπᾰτεῖσθον	περιεπᾰτείσθην	περιεπᾰτούμεθᾰ	περιεπᾰτεῖσθε	περιεπᾰτοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: περιπᾰτήσω, περιπᾰτήσομαι, περιπᾰτηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περιπᾰτήσω	περιπᾰτήσεις	περιπᾰτήσει	περιπᾰτήσετον	περιπᾰτήσετον	περιπᾰτήσομεν	περιπᾰτήσετε	περιπᾰτήσουσῐ(ν)
active	optative	περιπᾰτήσοιμῐ	περιπᾰτήσοις	περιπᾰτήσοι	περιπᾰτήσοιτον	περιπᾰτησοίτην	περιπᾰτήσοιμεν	περιπᾰτήσοιτε	περιπᾰτήσοιεν
middle	indicative	περιπᾰτήσομαι	περιπᾰτήσῃ, περιπᾰτήσει	περιπᾰτήσεται	περιπᾰτήσεσθον	περιπᾰτήσεσθον	περιπᾰτησόμεθᾰ	περιπᾰτήσεσθε	περιπᾰτήσονται
middle	optative	περιπᾰτησοίμην	περιπᾰτήσοιο	περιπᾰτήσοιτο	περιπᾰτήσοισθον	περιπᾰτησοίσθην	περιπᾰτησοίμεθᾰ	περιπᾰτήσοισθε	περιπᾰτήσοιντο
passive	indicative	περιπᾰτηθήσομαι	περιπᾰτηθήσῃ	περιπᾰτηθήσεται	περιπᾰτηθήσεσθον	περιπᾰτηθήσεσθον	περιπᾰτηθησόμεθᾰ	περιπᾰτηθήσεσθε	περιπᾰτηθήσονται
passive	optative	περιπᾰτηθησοίμην	περιπᾰτηθήσοιο	περιπᾰτηθήσοιτο	περιπᾰτηθήσοισθον	περιπᾰτηθησοίσθην	περιπᾰτηθησοίμεθᾰ	περιπᾰτηθήσοισθε	περιπᾰτηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		περιπᾰτήσειν			περιπᾰτήσεσθαι		περιπᾰτηθήσεσθαι
participle	m	περιπᾰτήσων			περιπᾰτησόμενος		περιπᾰτηθησόμενος
	f	περιπᾰτήσουσᾰ			περιπᾰτησομένη		περιπᾰτηθησομένη
	n	περιπᾰτῆσον			περιπᾰτησόμενον		περιπᾰτηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: περιεπᾰ́τησᾰ, περιεπᾰτησᾰ́μην, περιεπᾰτήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περιεπᾰ́τησᾰ	περιεπᾰ́τησᾰς	περιεπᾰ́τησε(ν)	περιεπᾰτήσᾰτον	περιεπᾰτησᾰ́την	περιεπᾰτήσᾰμεν	περιεπᾰτήσᾰτε	περιεπᾰ́τησᾰν
	subjunctive	περιπᾰτήσω	περιπᾰτήσῃς	περιπᾰτήσῃ	περιπᾰτήσητον	περιπᾰτήσητον	περιπᾰτήσωμεν	περιπᾰτήσητε	περιπᾰτήσωσῐ(ν)
	optative	περιπᾰτήσαιμῐ	περιπᾰτήσειᾰς, περιπᾰτήσαις	περιπᾰτήσειε(ν), περιπᾰτήσαι	περιπᾰτήσαιτον	περιπᾰτησαίτην	περιπᾰτήσαιμεν	περιπᾰτήσαιτε	περιπᾰτήσειᾰν, περιπᾰτήσαιεν
	imperative		περιπᾰ́τησον	περιπᾰτησᾰ́τω	περιπᾰτήσᾰτον	περιπᾰτησᾰ́των		περιπᾰτήσᾰτε	περιπᾰτησᾰ́ντων
middle	indicative	περιεπᾰτησᾰ́μην	περιεπᾰτήσω	περιεπᾰτήσᾰτο	περιεπᾰτήσᾰσθον	περιεπᾰτησᾰ́σθην	περιεπᾰτησᾰ́μεθᾰ	περιεπᾰτήσᾰσθε	περιεπᾰτήσᾰντο
	subjunctive	περιπᾰτήσωμαι	περιπᾰτήσῃ	περιπᾰτήσηται	περιπᾰτήσησθον	περιπᾰτήσησθον	περιπᾰτησώμεθᾰ	περιπᾰτήσησθε	περιπᾰτήσωνται
	optative	περιπᾰτησαίμην	περιπᾰτήσαιο	περιπᾰτήσαιτο	περιπᾰτήσαισθον	περιπᾰτησαίσθην	περιπᾰτησαίμεθᾰ	περιπᾰτήσαισθε	περιπᾰτήσαιντο
	imperative		περιπᾰ́τησαι	περιπᾰτησᾰ́σθω	περιπᾰτήσᾰσθον	περιπᾰτησᾰ́σθων		περιπᾰτήσᾰσθε	περιπᾰτησᾰ́σθων
passive	indicative	περιεπᾰτήθην	περιεπᾰτήθης	περιεπᾰτήθη	περιεπᾰτήθητον	περιεπᾰτηθήτην	περιεπᾰτήθημεν	περιεπᾰτήθητε	περιεπᾰτήθησᾰν
	subjunctive	περιπᾰτηθῶ	περιπᾰτηθῇς	περιπᾰτηθῇ	περιπᾰτηθῆτον	περιπᾰτηθῆτον	περιπᾰτηθῶμεν	περιπᾰτηθῆτε	περιπᾰτηθῶσῐ(ν)
	optative	περιπᾰτηθείην	περιπᾰτηθείης	περιπᾰτηθείη	περιπᾰτηθεῖτον, περιπᾰτηθείητον	περιπᾰτηθείτην, περιπᾰτηθειήτην	περιπᾰτηθεῖμεν, περιπᾰτηθείημεν	περιπᾰτηθεῖτε, περιπᾰτηθείητε	περιπᾰτηθεῖεν, περιπᾰτηθείησᾰν
	imperative		περιπᾰτήθητῐ	περιπᾰτηθήτω	περιπᾰτήθητον	περιπᾰτηθήτων		περιπᾰτήθητε	περιπᾰτηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		περιπᾰτῆσαι			περιπᾰτήσᾰσθαι		περιπᾰτηθῆναι
participle	m	περιπᾰτήσᾱς			περιπᾰτησᾰ́μενος		περιπᾰτηθείς
	f	περιπᾰτήσᾱσᾰ			περιπᾰτησᾰμένη		περιπᾰτηθεῖσᾰ
	n	περιπᾰτῆσᾰν			περιπᾰτησᾰ́μενον		περιπᾰτηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: περιπεπᾰ́τηκᾰ, περιπεπᾰ́τημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περιπεπᾰ́τηκᾰ	περιπεπᾰ́τηκᾰς	περιπεπᾰ́τηκε(ν)	περιπεπᾰτήκᾰτον	περιπεπᾰτήκᾰτον	περιπεπᾰτήκᾰμεν	περιπεπᾰτήκᾰτε	περιπεπᾰτήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	περιπεπᾰτήκω	περιπεπᾰτήκῃς	περιπεπᾰτήκῃ	περιπεπᾰτήκητον	περιπεπᾰτήκητον	περιπεπᾰτήκωμεν	περιπεπᾰτήκητε	περιπεπᾰτήκωσῐ(ν)
	optative	περιπεπᾰτήκοιμῐ, περιπεπᾰτηκοίην	περιπεπᾰτήκοις, περιπεπᾰτηκοίης	περιπεπᾰτήκοι, περιπεπᾰτηκοίη	περιπεπᾰτήκοιτον	περιπεπᾰτηκοίτην	περιπεπᾰτήκοιμεν	περιπεπᾰτήκοιτε	περιπεπᾰτήκοιεν
	imperative		περιπεπᾰ́τηκε	περιπεπᾰτηκέτω	περιπεπᾰτήκετον	περιπεπᾰτηκέτων		περιπεπᾰτήκετε	περιπεπᾰτηκόντων
middle/ passive	indicative	περιπεπᾰ́τημαι	περιπεπᾰ́τησαι	περιπεπᾰ́τηται	περιπεπᾰ́τησθον	περιπεπᾰ́τησθον	περιπεπᾰτήμεθᾰ	περιπεπᾰ́τησθε	περιπεπᾰ́τηνται
	subjunctive	περιπεπᾰτημένος ὦ	περιπεπᾰτημένος ᾖς	περιπεπᾰτημένος ᾖ	περιπεπᾰτημένω ἦτον	περιπεπᾰτημένω ἦτον	περιπεπᾰτημένοι ὦμεν	περιπεπᾰτημένοι ἦτε	περιπεπᾰτημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	περιπεπᾰτημένος εἴην	περιπεπᾰτημένος εἴης	περιπεπᾰτημένος εἴη	περιπεπᾰτημένοι εἴητον/εἶτον	περιπεπᾰτημένω εἰήτην/εἴτην	περιπεπᾰτημένοι εἴημεν/εἶμεν	περιπεπᾰτημένοι εἴητε/εἶτε	περιπεπᾰτημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		περιπεπᾰ́τησο	περιπεπᾰτήσθω	περιπεπᾰ́τησθον	περιπεπᾰτήσθων		περιπεπᾰ́τησθε	περιπεπᾰτήσθων
		active				middle/passive
infinitive		περιπεπᾰτηκέναι				περιπεπᾰ́τησθαι
participle	m	περιπεπᾰτηκώς				περιπεπᾰτημένος
	f	περιπεπᾰτηκυῖᾰ				περιπεπᾰτημένη
	n	περιπεπᾰτηκός				περιπεπᾰτημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: περιεπεπᾰτήκειν, περιεπεπᾰτήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περιεπεπᾰτήκειν, περιεπεπᾰτήκη	περιεπεπᾰτήκεις, περιεπεπᾰτήκης	περιεπεπᾰτήκει(ν)	περιεπεπᾰτήκετον	περιεπεπᾰτηκέτην	περιεπεπᾰτήκεμεν	περιεπεπᾰτήκετε	περιεπεπᾰτήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	περιεπεπᾰτήμην	περιεπεπᾰ́τησο	περιεπεπᾰ́τητο	περιεπεπᾰ́τησθον	περιεπεπᾰτήσθην	περιεπεπᾰτήμεθᾰ	περιεπεπᾰ́τησθε	περιεπεπᾰ́τηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

δῐᾰπεριπᾰτέω ‎(diaperipatéō)
ἐμπεριπᾰτέω ‎(emperipatéō)
λοξοπεριπάτητος ‎(loxoperipátētos)
ὀρθοπεριπάτητος ‎(orthoperipátētos)
πᾰρᾰπεριπᾰτέω ‎(paraperipatéō)

περιπάτησῐς ‎(peripátēsis)
περιπᾰτητής ‎(peripatētḗs)
περιπᾰτητῐκός ‎(peripatētikós)
προπεριπᾰτέω ‎(properipatéō)
σῠμπεριπᾰτέω ‎(sumperipatéō)

Related terms

περίπᾰτος ‎(perípatos)

References

περιπατέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
περιπατέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
«περιπατέω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
“G4043”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
«περιπατέω» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

Definify.com

Definition 2024

περιπατέω

περιπατέω

Ancient Greek

Verb

Inflection

Derived terms

Related terms

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results