Definify.com
Definition 2024
πέτομαι
πέτομαι
Ancient Greek
Alternative forms
- ἵπταμαι (híptamai)
- πέταμαι (pétamai)
Verb
πέτομαι • (pétomai)
- I fly
- (figuratively)
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 8.90
-
ὁ δὲ καλόν τι νέον λαχὼν / ἁβρότατος ἔπι μεγάλας / ἐξ ἐλπίδος πέταται / ὑποπτέροις ἀνορέαις
- But he who has gained some fine new thing in his great opulence flies beyond hope on the wings of his manliness
-
ὁ δὲ καλόν τι νέον λαχὼν / ἁβρότατος ἔπι μεγάλας / ἐξ ἐλπίδος πέταται / ὑποπτέροις ἀνορέαις
-
- I dart, rush; I make haste
Usage notes
The second aorist is more common than the first.
Inflection
Present: πέτομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | πέτομαι | πέτῃ, πέτει |
πέτεται | πέτεσθον | πέτεσθον | πετόμεθᾰ | πέτεσθε | πέτονται | ||||
subjunctive | πέτωμαι | πέτῃ | πέτηται | πέτησθον | πέτησθον | πετώμεθᾰ | πέτησθε | πέτωνται | |||||
optative | πετοίμην | πέτοιο | πέτοιτο | πέτοισθον | πετοίσθην | πετοίμεθᾰ | πέτοισθε | πέτοιντο | |||||
imperative | πέτου | πετέσθω | πέτεσθον | πετέσθων | πέτεσθε | πετέσθων | |||||||
middle/passive | |||||||||||||
infinitive | πέτεσθαι | ||||||||||||
participle | m | πετόμενος | |||||||||||
f | πετομένη | ||||||||||||
n | πετόμενον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐπετόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | ἐπετόμην | ἐπέτου | ἐπέτετο | ἐπέτεσθον | ἐπετέσθην | ἐπετόμεθᾰ | ἐπέτεσθε | ἐπέτοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: πετόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | πετόμην | πέτου | πέτετο | πέτεσθον | πετέσθην | πετόμεθᾰ | πέτεσθε | πέτοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: πετήσομαι, πετασθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | πετήσομαι | πετήσῃ, πετήσει |
πετήσεται | πετήσεσθον | πετήσεσθον | πετησόμεθᾰ | πετήσεσθε | πετήσονται | ||||
optative | πετησοίμην | πετήσοιο | πετήσοιτο | πετήσοισθον | πετησοίσθην | πετησοίμεθᾰ | πετήσοισθε | πετήσοιντο | |||||
passive | indicative | πετασθήσομαι | πετασθήσῃ | πετασθήσεται | πετασθήσεσθον | πετασθήσεσθον | πετασθησόμεθᾰ | πετασθήσεσθε | πετασθήσονται | ||||
optative | πετασθησοίμην | πετασθήσοιο | πετασθήσοιτο | πετασθήσοισθον | πετασθησοίσθην | πετασθησοίμεθᾰ | πετασθήσοισθε | πετασθήσοιντο | |||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | πετήσεσθαι | πετασθήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | πετησόμενος | πετασθησόμενος | ||||||||||
f | πετησομένη | πετασθησομένη | |||||||||||
n | πετησόμενον | πετασθησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: πτήσομαι, πετασθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | πτήσομαι | πτήσῃ, πτήσει |
πτήσεται | πτήσεσθον | πτήσεσθον | πτησόμεθᾰ | πτήσεσθε | πτήσονται | ||||
optative | πτησοίμην | πτήσοιο | πτήσοιτο | πτήσοισθον | πτησοίσθην | πτησοίμεθᾰ | πτήσοισθε | πτήσοιντο | |||||
passive | indicative | πετασθήσομαι | πετασθήσῃ | πετασθήσεται | πετασθήσεσθον | πετασθήσεσθον | πετασθησόμεθᾰ | πετασθήσεσθε | πετασθήσονται | ||||
optative | πετασθησοίμην | πετασθήσοιο | πετασθήσοιτο | πετασθήσοισθον | πετασθησοίσθην | πετασθησοίμεθᾰ | πετασθήσοισθε | πετασθήσοιντο | |||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | πτήσεσθαι | πετασθήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | πτησόμενος | πετασθησόμενος | ||||||||||
f | πτησομένη | πετασθησομένη | |||||||||||
n | πτησόμενον | πετασθησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐπτόμην, ἐπετάσθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | ἐπτόμην | ἔπτου | ἔπτετο | ἔπτεσθον | ἐπτέσθην | ἐπτόμεθᾰ | ἔπτεσθε | ἔπτοντο | ||||
subjunctive | πτῶμαι | πτῇ | πτῆται | πτῆσθον | πτῆσθον | πτώμεθᾰ | πτῆσθε | πτῶνται | |||||
optative | πτοίμην | πτοῖο | πτοῖτο | πτοῖσθον | πτοίσθην | πτοίμεθᾰ | πτοῖσθε | πτοῖντο | |||||
imperative | πτοῦ | πτέσθω | πτέσθον | πτέσθων | πτέσθε | πτέσθων | |||||||
passive | indicative | ἐπετάσθην | ἐπετάσθης | ἐπετάσθη | ἐπετάσθητον | ἐπετασθήτην | ἐπετάσθημεν | ἐπετάσθητε | ἐπετάσθησᾰν | ||||
subjunctive | πετασθῶ | πετασθῇς | πετασθῇ | πετασθῆτον | πετασθῆτον | πετασθῶμεν | πετασθῆτε | πετασθῶσῐ(ν) | |||||
optative | πετασθείην | πετασθείης | πετασθείη | πετασθεῖτον, πετασθείητον |
πετασθείτην, πετασθειήτην |
πετασθεῖμεν, πετασθείημεν |
πετασθεῖτε, πετασθείητε |
πετασθεῖεν, πετασθείησᾰν |
|||||
imperative | πετάσθητῐ | πετασθήτω | πετάσθητον | πετασθήτων | πετάσθητε | πετασθέντων | |||||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | πτέσθαι | πετασθῆναι | |||||||||||
participle | m | πτόμενος | πετασθείς | ||||||||||
f | πτομένη | πετασθεῖσᾰ | |||||||||||
n | πτόμενον | πετασθέν | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐπτᾰ́μην, ἐπετάσθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | ἐπτᾰ́μην | ἔπτω | ἔπτᾰτο | ἔπτᾰσθον | ἐπτᾰ́σθην | ἐπτᾰ́μεθᾰ | ἔπτᾰσθε | ἔπτᾰντο | ||||
subjunctive | πτῶμαι | πτῇ | πτῆται | πτῆσθον | πτῆσθον | πτώμεθᾰ | πτῆσθε | πτῶνται | |||||
optative | πταίμην | πταῖο | πταῖτο | πταῖσθον | πταίσθην | πταίμεθᾰ | πταῖσθε | πταῖντο | |||||
imperative | πταῖ | πτᾰ́σθω | πτᾰ́σθον | πτᾰ́σθων | πτᾰ́σθε | πτᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐπετάσθην | ἐπετάσθης | ἐπετάσθη | ἐπετάσθητον | ἐπετασθήτην | ἐπετάσθημεν | ἐπετάσθητε | ἐπετάσθησᾰν | ||||
subjunctive | πετασθῶ | πετασθῇς | πετασθῇ | πετασθῆτον | πετασθῆτον | πετασθῶμεν | πετασθῆτε | πετασθῶσῐ(ν) | |||||
optative | πετασθείην | πετασθείης | πετασθείη | πετασθεῖτον, πετασθείητον |
πετασθείτην, πετασθειήτην |
πετασθεῖμεν, πετασθείημεν |
πετασθεῖτε, πετασθείητε |
πετασθεῖεν, πετασθείησᾰν |
|||||
imperative | πετάσθητῐ | πετασθήτω | πετάσθητον | πετασθήτων | πετάσθητε | πετασθέντων | |||||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | πτᾰ́σθαι | πετασθῆναι | |||||||||||
participle | m | πτᾰ́μενος | πετασθείς | ||||||||||
f | πτᾰμένη | πετασθεῖσᾰ | |||||||||||
n | πτᾰ́μενον | πετασθέν | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: πεπότημαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | πεπότημαι | πεπότησαι | πεπότηται | πεπότησθον | πεπότησθον | πεποτήμεθᾰ | πεπότησθε | πεπότηνται | ||||
subjunctive | πεποτημένος ὦ | πεποτημένος ᾖς | πεποτημένος ᾖ | πεποτημένω ἦτον | πεποτημένω ἦτον | πεποτημένοι ὦμεν | πεποτημένοι ἦτε | πεποτημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | πεποτημένος εἴην | πεποτημένος εἴης | πεποτημένος εἴη | πεποτημένοι εἴητον/εἶτον | πεποτημένω εἰήτην/εἴτην | πεποτημένοι εἴημεν/εἶμεν | πεποτημένοι εἴητε/εἶτε | πεποτημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | πεπότησο | πεποτήσθω | πεπότησθον | πεποτήσθων | πεπότησθε | πεποτήσθων | |||||||
middle/passive | |||||||||||||
infinitive | πεπότησθαι | ||||||||||||
participle | m | πεποτημένος | |||||||||||
f | πεποτημένη | ||||||||||||
n | πεποτημένον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
Terms derived from πέτομαι (pétomai)
|
|
|
Related terms
|
|
See also
References
- πέτομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- πέτομαι in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- πέτομαι in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «πέτομαι» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- «πέτομαι» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “G4072”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill