Definify.com
Definition 2024
οἰκητικός
οἰκητικός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ykitikós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /ykitikós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ikitikós/
Adjective
οἰκητικός • (oikētikós) m (feminine οἰκητική, neuter οἰκητικόν); first/second declension
- accustomed to a fixed dwelling
- used as or suitable for a residence
Inflection
First and second declension of οἰκητικός, οἰκητική, οἰκητικόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | οἰκητικός | οἰκητική | οἰκητικόν | οἰκητικώ | οἰκητικᾱ́ | οἰκητικώ | οἰκητικοί | οἰκητικαί | οἰκητικᾰ́ | |||
| Genitive | οἰκητικοῦ | οἰκητικῆς | οἰκητικοῦ | οἰκητικοῖν | οἰκητικαῖν | οἰκητικοῖν | οἰκητικῶν | οἰκητικῶν | οἰκητικῶν | |||
| Dative | οἰκητικῷ | οἰκητικῇ | οἰκητικῷ | οἰκητικοῖν | οἰκητικαῖν | οἰκητικοῖν | οἰκητικοῖς | οἰκητικαῖς | οἰκητικοῖς | |||
| Accusative | οἰκητικόν | οἰκητικήν | οἰκητικόν | οἰκητικώ | οἰκητικᾱ́ | οἰκητικώ | οἰκητικούς | οἰκητικᾱ́ς | οἰκητικᾰ́ | |||
| Vocative | οἰκητικέ | οἰκητική | οἰκητικόν | οἰκητικώ | οἰκητικᾱ́ | οἰκητικώ | οἰκητικοί | οἰκητικαί | οἰκητικᾰ́ | |||
Related terms
- διοικητικός (dioikētikós)
- κοσμοδιοικητικός (kosmodioikētikós)
- προδιοικητικός (prodioikētikós)
References
- οἰκητικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «οἰκητικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette