Definify.com
Definition 2024
μαδαρός
μαδαρός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /maðarós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /maðarós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /maðaɾós/
Adjective
μαδαρός • (madarós) m (feminine μαδαρά, neuter μαδαρόν); first/second declension
Inflection
First and second declension of μαδαρός, μαδαρᾱ́, μαδαρόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | μαδαρός | μαδαρᾱ́ | μαδαρόν | μαδαρώ | μαδαρᾱ́ | μαδαρώ | μαδαροί | μαδαραί | μαδαρᾰ́ | |||
| Genitive | μαδαροῦ | μαδαρᾶς | μαδαροῦ | μαδαροῖν | μαδαραῖν | μαδαροῖν | μαδαρῶν | μαδαρῶν | μαδαρῶν | |||
| Dative | μαδαρῷ | μαδαρᾷ | μαδαρῷ | μαδαροῖν | μαδαραῖν | μαδαροῖν | μαδαροῖς | μαδαραῖς | μαδαροῖς | |||
| Accusative | μαδαρόν | μαδαρᾱ́ν | μαδαρόν | μαδαρώ | μαδαρᾱ́ | μαδαρώ | μαδαρούς | μαδαρᾱ́ς | μαδαρᾰ́ | |||
| Vocative | μαδαρέ | μαδαρᾱ́ | μαδαρόν | μαδαρώ | μαδαρᾱ́ | μαδαρώ | μαδαροί | μαδαραί | μαδαρᾰ́ | |||
References
- μαδαρός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- μαδαρός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «μαδαρός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette