Definify.com
Definition 2024
λοῦσις
λοῦσις
Ancient Greek
Noun
λοῦσις • (loûsis) f (genitive λούσεως); third declension
Inflection
Third declension of λοῦσῐς, λούσεως
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | λοῦσῐς | λούσει | λούσεις |
Genitive | λούσεως | λουσέοιν | λούσεων |
Dative | λούσει | λουσέοιν | λούσεσῐ(ν) |
Accusative | λοῦσῐν | λούσει | λούσεις |
Vocative | λοῦσῐ | λούσει | λούσεις |
Third declension of λοῦσῐς, λούσιος
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | λοῦσῐς | λούσιε | λούσιες |
Genitive | λούσιος | λουσίοιν | λουσίων |
Dative | λούσῑ, λούσει | λουσίοιν | λούσῐσῐ(ν), λουσίεσῐ(ν), λούσεσῐ(ν) |
Accusative | λοῦσῐν | λούσιε | λούσῑς, λούσιᾰς |
Vocative | λοῦσῐ | λούσιε | λούσιες |
References
- λοῦσις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «λοῦσις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette