Definify.com
Definition 2024
ληπτός
ληπτός
Ancient Greek
Adjective
ληπτός • (lēptós) m (feminine ληπτή, neuter ληπτόν); first/second declension
- apprehended, taken
- (later) apprehended by the senses, comprehended
- (Stoic philosophy) acceptable, not to be refused if offered
Inflection
First and second declension of ληπτός, ληπτή, ληπτόν
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
Nominative | ληπτός | ληπτή | ληπτόν | ληπτώ | ληπτᾱ́ | ληπτώ | ληπτοί | ληπταί | ληπτᾰ́ | |||
Genitive | ληπτοῦ | ληπτῆς | ληπτοῦ | ληπτοῖν | ληπταῖν | ληπτοῖν | ληπτῶν | ληπτῶν | ληπτῶν | |||
Dative | ληπτῷ | ληπτῇ | ληπτῷ | ληπτοῖν | ληπταῖν | ληπτοῖν | ληπτοῖς | ληπταῖς | ληπτοῖς | |||
Accusative | ληπτόν | ληπτήν | ληπτόν | ληπτώ | ληπτᾱ́ | ληπτώ | ληπτούς | ληπτᾱ́ς | ληπτᾰ́ | |||
Vocative | ληπτέ | ληπτή | ληπτόν | ληπτώ | ληπτᾱ́ | ληπτώ | ληπτοί | ληπταί | ληπτᾰ́ | |||
References
- ληπτός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ληπτός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ληπτός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette