Definify.com
Definition 2024
κοσμογράφος
κοσμογράφος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /kozmoɣráɸos/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /kozmoɣráfos/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /kozmoɣɾáfos/
Adjective
κοσμογράφος • (kosmográphos) m, f (neuter κοσμογράφον); second declension
- describing the world
Inflection
Second declension of κοσμογράφος, κοσμογράφον
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
| Nominative | κοσμογράφος | κοσμογράφον | κοσμογράφω | κοσμογράφω | κοσμογράφοι | κοσμογράφᾰ | ||||||
| Genitive | κοσμογράφου | κοσμογράφου | κοσμογράφοιν | κοσμογράφοιν | κοσμογράφων | κοσμογράφων | ||||||
| Dative | κοσμογράφῳ | κοσμογράφῳ | κοσμογράφοιν | κοσμογράφοιν | κοσμογράφοις | κοσμογράφοις | ||||||
| Accusative | κοσμογράφον | κοσμογράφον | κοσμογράφω | κοσμογράφω | κοσμογράφους | κοσμογράφᾰ | ||||||
| Vocative | κοσμογράφε | κοσμογράφον | κοσμογράφω | κοσμογράφω | κοσμογράφοι | κοσμογράφᾰ | ||||||
References
- κοσμογράφος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «κοσμογράφος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette