Definify.com
Definition 2024
κατοικικός
κατοικικός
Ancient Greek
Adjective
κᾰτοικῐκός • (katoikikós) m (feminine κᾰτοικῐκή, neuter κᾰτοικῐκόν); first/second declension
- assigned to κάτοικοι
Declension
First and second declension of κᾰτοικῐκός, κᾰτοικῐκή, κᾰτοικῐκόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | κᾰτοικῐκός | κᾰτοικῐκή | κᾰτοικῐκόν | κᾰτοικῐκώ | κᾰτοικῐκᾱ́ | κᾰτοικῐκώ | κᾰτοικῐκοί | κᾰτοικῐκαί | κᾰτοικῐκᾰ́ | |||
| Genitive | κᾰτοικῐκοῦ | κᾰτοικῐκῆς | κᾰτοικῐκοῦ | κᾰτοικῐκοῖν | κᾰτοικῐκαῖν | κᾰτοικῐκοῖν | κᾰτοικῐκῶν | κᾰτοικῐκῶν | κᾰτοικῐκῶν | |||
| Dative | κᾰτοικῐκῷ | κᾰτοικῐκῇ | κᾰτοικῐκῷ | κᾰτοικῐκοῖν | κᾰτοικῐκαῖν | κᾰτοικῐκοῖν | κᾰτοικῐκοῖς | κᾰτοικῐκαῖς | κᾰτοικῐκοῖς | |||
| Accusative | κᾰτοικῐκόν | κᾰτοικῐκήν | κᾰτοικῐκόν | κᾰτοικῐκώ | κᾰτοικῐκᾱ́ | κᾰτοικῐκώ | κᾰτοικῐκούς | κᾰτοικῐκᾱ́ς | κᾰτοικῐκᾰ́ | |||
| Vocative | κᾰτοικῐκέ | κᾰτοικῐκή | κᾰτοικῐκόν | κᾰτοικῐκώ | κᾰτοικῐκᾱ́ | κᾰτοικῐκώ | κᾰτοικῐκοί | κᾰτοικῐκαί | κᾰτοικῐκᾰ́ | |||
Descendants
- English: catoecic
References
- κατοικικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «κατοικικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette