Definify.com
Definition 2024
εἰκονοκλάστης
εἰκονοκλάστης
Ancient Greek
Noun
εἰκονοκλάστης • (eikonoklástēs) m (genitive εἰκονοκλάστου); first declension
Inflection
First declension of εἰκονοκλάστης, εἰκονοκλάστου
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | εἰκονοκλάστης | εἰκονοκλάστᾱ | εἰκονοκλάσται |
| Genitive | εἰκονοκλάστου | εἰκονοκλάσταιν | εἰκονοκλαστῶν |
| Dative | εἰκονοκλάστῃ | εἰκονοκλάσταιν | εἰκονοκλάσταις |
| Accusative | εἰκονοκλάστην | εἰκονοκλάστᾱ | εἰκονοκλάστᾱς |
| Vocative | εἰκονοκλάστη | εἰκονοκλάστᾱ | εἰκονοκλάσται |
Descendants
- Greek: εικονοκλάστης (eikonoklástis)