Definify.com

Definition 2024

διαβάλλω

Ancient Greek

Verb

διαβάλλω • ‎(diabállō)

slander, libel

Inflection

Present: διαβάλλω, διαβάλλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διαβάλλω	διαβάλλεις	διαβάλλει	διαβάλλετον	διαβάλλετον	διαβάλλομεν	διαβάλλετε	διαβάλλουσῐ(ν)
	subjunctive	διαβάλλω	διαβάλλῃς	διαβάλλῃ	διαβάλλητον	διαβάλλητον	διαβάλλωμεν	διαβάλλητε	διαβάλλωσῐ(ν)
	optative	διαβάλλοιμῐ	διαβάλλοις	διαβάλλοι	διαβάλλοιτον	διαβαλλοίτην	διαβάλλοιμεν	διαβάλλοιτε	διαβάλλοιεν
	imperative		διάβαλλε	διαβαλλέτω	διαβάλλετον	διαβαλλέτων		διαβάλλετε	διαβαλλόντων
middle/ passive	indicative	διαβάλλομαι	διαβάλλῃ, διαβάλλει	διαβάλλεται	διαβάλλεσθον	διαβάλλεσθον	διαβαλλόμεθᾰ	διαβάλλεσθε	διαβάλλονται
	subjunctive	διαβάλλωμαι	διαβάλλῃ	διαβάλληται	διαβάλλησθον	διαβάλλησθον	διαβαλλώμεθᾰ	διαβάλλησθε	διαβάλλωνται
	optative	διαβαλλοίμην	διαβάλλοιο	διαβάλλοιτο	διαβάλλοισθον	διαβαλλοίσθην	διαβαλλοίμεθᾰ	διαβάλλοισθε	διαβάλλοιντο
	imperative		διαβάλλου	διαβαλλέσθω	διαβάλλεσθον	διαβαλλέσθων		διαβάλλεσθε	διαβαλλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		διαβάλλειν				διαβάλλεσθαι
participle	m	διαβάλλων				διαβαλλόμενος
	f	διαβάλλουσᾰ				διαβαλλομένη
	n	διαβάλλον				διαβαλλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: διέβαλλον, διεβαλλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διέβαλλον	διέβαλλες	διέβαλλε(ν)	διεβάλλετον	διεβαλλέτην	διεβάλλομεν	διεβάλλετε	διέβαλλον
middle/ passive	indicative	διεβαλλόμην	διεβάλλου	διεβάλλετο	διεβάλλεσθον	διεβαλλέσθην	διεβαλλόμεθᾰ	διεβάλλεσθε	διεβάλλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: διαβαλέω, διαβαλέομαι, διαβληθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διαβαλέω	διαβαλέεις	διαβαλέει	διαβαλέετον	διαβαλέετον	διαβαλέομεν	διαβαλέετε	διαβαλέουσῐ(ν)
active	optative	διαβαλέοιμῐ	διαβαλέοις	διαβαλέοι	διαβαλέοιτον	διαβαλεοίτην	διαβαλέοιμεν	διαβαλέοιτε	διαβαλέοιεν
middle	indicative	διαβαλέομαι	διαβαλέῃ, διαβαλέει	διαβαλέεται	διαβαλέεσθον	διαβαλέεσθον	διαβαλεόμεθᾰ	διαβαλέεσθε	διαβαλέονται
middle	optative	διαβαλεοίμην	διαβαλέοιο	διαβαλέοιτο	διαβαλέοισθον	διαβαλεοίσθην	διαβαλεοίμεθᾰ	διαβαλέοισθε	διαβαλέοιντο
passive	indicative	διαβληθήσομαι	διαβληθήσῃ	διαβληθήσεται	διαβληθήσεσθον	διαβληθήσεσθον	διαβληθησόμεθᾰ	διαβληθήσεσθε	διαβληθήσονται
passive	optative	διαβληθησοίμην	διαβληθήσοιο	διαβληθήσοιτο	διαβληθήσοισθον	διαβληθησοίσθην	διαβληθησοίμεθᾰ	διαβληθήσοισθε	διαβληθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		διαβαλέειν			διαβαλέεσθαι		διαβληθήσεσθαι
participle	m	διαβαλέων			διαβαλεόμενος		διαβληθησόμενος
	f	διαβαλέουσᾰ			διαβαλεομένη		διαβληθησομένη
	n	διαβαλέον			διαβαλεόμενον		διαβληθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: διαβαλῶ, διαβαλοῦμαι, διαβληθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διαβαλῶ	διαβαλεῖς	διαβαλεῖ	διαβαλεῖτον	διαβαλεῖτον	διαβαλοῦμεν	διαβαλεῖτε	διαβαλοῦσῐ(ν)
active	optative	διαβαλοίην, διαβαλοῖμῐ	διαβαλοίης, διαβαλοῖς	διαβαλοίη, διαβαλοῖ	διαβαλοῖτον, διαβαλοίητον	διαβαλοίτην, διαβαλοιήτην	διαβαλοῖμεν, διαβαλοίημεν	διαβαλοῖτε, διαβαλοίητε	διαβαλοῖεν, διαβαλοίησᾰν
middle	indicative	διαβαλοῦμαι	διαβαλῇ	διαβαλεῖται	διαβαλεῖσθον	διαβαλεῖσθον	διαβαλούμεθᾰ	διαβαλεῖσθε	διαβαλοῦνται
middle	optative	διαβαλοίμην	διαβαλοῖο	διαβαλοῖτο	διαβαλοῖσθον	διαβαλοίσθην	διαβαλοίμεθᾰ	διαβαλοῖσθε	διαβαλοῖντο
passive	indicative	διαβληθήσομαι	διαβληθήσῃ	διαβληθήσεται	διαβληθήσεσθον	διαβληθήσεσθον	διαβληθησόμεθᾰ	διαβληθήσεσθε	διαβληθήσονται
passive	optative	διαβληθησοίμην	διαβληθήσοιο	διαβληθήσοιτο	διαβληθήσοισθον	διαβληθησοίσθην	διαβληθησοίμεθᾰ	διαβληθήσοισθε	διαβληθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		διαβαλεῖν			διαβαλεῖσθαι		διαβληθήσεσθαι
participle	m	διαβαλῶν			διαβαλούμενος		διαβληθησόμενος
	f	διαβαλοῦσᾰ			διαβαλουμένη		διαβληθησομένη
	n	διαβαλοῦν			διαβαλούμενον		διαβληθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: διέβαλον, διεβαλόμην, διεβλήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διέβαλον	διέβαλες	διέβαλε(ν)	διεβάλετον	διεβαλέτην	διεβάλομεν	διεβάλετε	διέβαλον
	subjunctive	διαβάλω	διαβάλῃς	διαβάλῃ	διαβάλητον	διαβάλητον	διαβάλωμεν	διαβάλητε	διαβάλωσῐ(ν)
	optative	διαβάλοιμῐ	διαβάλοις	διαβάλοι	διαβάλοιτον	διαβαλοίτην	διαβάλοιμεν	διαβάλοιτε	διαβάλοιεν
	imperative		διάβαλε	διαβαλέτω	διαβάλετον	διαβαλέτων		διαβάλετε	διαβαλόντων
middle	indicative	διεβαλόμην	διεβάλου	διεβάλετο	διεβάλεσθον	διεβαλέσθην	διεβαλόμεθᾰ	διεβάλεσθε	διεβάλοντο
	subjunctive	διαβάλωμαι	διαβάλῃ	διαβάληται	διαβάλησθον	διαβάλησθον	διαβαλώμεθᾰ	διαβάλησθε	διαβάλωνται
	optative	διαβαλοίμην	διαβάλοιο	διαβάλοιτο	διαβάλοισθον	διαβαλοίσθην	διαβαλοίμεθᾰ	διαβάλοισθε	διαβάλοιντο
	imperative		διαβαλοῦ	διαβαλέσθω	διαβάλεσθον	διαβαλέσθων		διαβάλεσθε	διαβαλέσθων
passive	indicative	διεβλήθην	διεβλήθης	διεβλήθη	διεβλήθητον	διεβληθήτην	διεβλήθημεν	διεβλήθητε	διεβλήθησᾰν
	subjunctive	βιαβληθῶ	βιαβληθῇς	βιαβληθῇ	βιαβληθῆτον	βιαβληθῆτον	βιαβληθῶμεν	βιαβληθῆτε	βιαβληθῶσῐ(ν)
	optative	βιαβληθείην	βιαβληθείης	βιαβληθείη	βιαβληθεῖτον, βιαβληθείητον	βιαβληθείτην, βιαβληθειήτην	βιαβληθεῖμεν, βιαβληθείημεν	βιαβληθεῖτε, βιαβληθείητε	βιαβληθεῖεν, βιαβληθείησᾰν
	imperative		βιαβλήθητῐ	βιαβληθήτω	βιαβλήθητον	βιαβληθήτων		βιαβλήθητε	βιαβληθέντων
		active			middle		passive
infinitive		διαβαλεῖν			διαβαλέσθαι		βιαβληθῆναι
participle	m	διαβαλών			διαβαλόμενος		βιαβληθείς
	f	διαβαλοῦσᾰ			διαβαλομένη		βιαβληθεῖσᾰ
	n	διαβαλόν			διαβαλόμενον		βιαβληθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: διαβέβληκᾰ, διαβέβλημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διαβέβληκᾰ	διαβέβληκᾰς	διαβέβληκε(ν)	διαβεβλήκᾰτον	διαβεβλήκᾰτον	διαβεβλήκᾰμεν	διαβεβλήκᾰτε	διαβεβλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	διαβεβλήκω	διαβεβλήκῃς	διαβεβλήκῃ	διαβεβλήκητον	διαβεβλήκητον	διαβεβλήκωμεν	διαβεβλήκητε	διαβεβλήκωσῐ(ν)
	optative	διαβεβλήκοιμῐ, διαβεβληκοίην	διαβεβλήκοις, διαβεβληκοίης	διαβεβλήκοι, διαβεβληκοίη	διαβεβλήκοιτον	διαβεβληκοίτην	διαβεβλήκοιμεν	διαβεβλήκοιτε	διαβεβλήκοιεν
	imperative		διαβέβληκε	διαβεβληκέτω	διαβεβλήκετον	διαβεβληκέτων		διαβεβλήκετε	διαβεβληκόντων
middle/ passive	indicative	διαβέβλημαι	διαβέβλησαι	διαβέβληται	διαβέβλησθον	διαβέβλησθον	διαβεβλήμεθᾰ	διαβέβλησθε	διαβέβληνται
	subjunctive	διαβεβλημένος ὦ	διαβεβλημένος ᾖς	διαβεβλημένος ᾖ	διαβεβλημένω ἦτον	διαβεβλημένω ἦτον	διαβεβλημένοι ὦμεν	διαβεβλημένοι ἦτε	διαβεβλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	διαβεβλημένος εἴην	διαβεβλημένος εἴης	διαβεβλημένος εἴη	διαβεβλημένοι εἴητον/εἶτον	διαβεβλημένω εἰήτην/εἴτην	διαβεβλημένοι εἴημεν/εἶμεν	διαβεβλημένοι εἴητε/εἶτε	διαβεβλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		διαβέβλησο	διαβεβλήσθω	διαβέβλησθον	διαβεβλήσθων		διαβέβλησθε	διαβεβλήσθων
		active				middle/passive
infinitive		διαβεβληκέναι				διαβέβλησθαι
participle	m	διαβεβληκώς				διαβεβλημένος
	f	διαβεβληκυῖᾰ				διαβεβλημένη
	n	διαβεβληκός				διαβεβλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: εῖν, διεβεβλήγμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εῖν, ῆ	εῖς, ῆς	εῖ(ν)	έτον	έτην	έμεν	έτε	έσᾰν
middle/ passive	indicative	διεβεβλήγμην	διεβέβληξο	διεβέβληκτο	διεβέβληχθον	διεβεβλήχθην	διεβεβλήγμεθᾰ	διεβέβληχθε	διεβεβλήκᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future perfect: διαβεβλήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	διαβεβλήσομαι	διαβεβλήσῃ, διαβεβλήσει	διαβεβλήσεται	διαβεβλήσεσθον	διαβεβλήσεσθον	διαβεβλησόμεθᾰ	διαβεβλήσεσθε	διαβεβλήσονται
middle/ passive	optative	διαβεβλησοίμην	διαβεβλήσοιο	διαβεβλήσοιτο	διαβεβλήσοισθον	διαβεβλησοίσθην	διαβεβλησοίμεθᾰ	διαβεβλήσοισθε	διαβεβλήσοιντο
						middle/passive
infinitive						διαβεβλήσεσθαι
participle	m					διαβεβλησόμενος
	f					διαβεβλησομένη
	n					διαβεβλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

διαβάλλω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
διαβάλλω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
«διαβάλλω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
“G1225”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Definify.com

Definition 2024

διαβάλλω

διαβάλλω

Ancient Greek

Verb

Inflection

References

Etymology

Similar Results