Definify.com
Definition 2024
δαιμόνιος
δαιμόνιος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ðemónios/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /ðemónios/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ðemónios/
Adjective
δαιμόνιος • (daimónios) m (feminine δαιμονία, neuter δαιμόνιον); first/second declension
- (Epic) strange, extraordinary, inscrutable; that is, resembling a δαίμων
- "δαιμονίη αἰεὶ μὲν ὀΐεαι οὐδέ σε λήθω - Hom. Il. 1.561"
- proceeding from a deity, heaven-sent, divine, miraculous, marvelous
Inflection
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
Nominative | δαιμόνιος | δαιμονίᾱ | δαιμόνιον | δαιμονίω | δαιμονία | δαιμονίω | δαιμόνιοι | δαιμόνιαι | δαιμόνια | |||
Genitive | δαιμονίου | δαιμονίᾱς | δαιμονίου | δαιμονίοιν | δαιμονίαιν | δαιμονίοιν | δαιμονίων | δαιμονίων | δαιμονίων | |||
Dative | δαιμονίῳ | δαιμονίᾳ | δαιμονίῳ | δαιμονίοιν | δαιμονίαιν | δαιμονίοιν | δαιμονίοις | δαιμονίαις | δαιμονίοις | |||
Accusative | δαιμόνιον | δαιμονίᾱν | δαιμόνιον | δαιμονίω | δαιμονία | δαιμονίω | δαιμονίους | δαιμονίας | δαιμόνια | |||
Vocative | δαιμόνιε | δαιμονίᾱ | δαιμόνιον | δαιμονίω | δαιμονία | δαιμονίω | δαιμόνιοι | δαιμόνιαι | δαιμόνια | |||
Derived terms
- δαιμόνιον (daimónion)
References
- δαιμόνιος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- δαιμόνιος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- δαιμόνιος in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «δαιμόνιος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «δαιμόνιος» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- «δαιμόνιος» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- δαιμόνιος in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- «δαιμόνιος» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- celestial idem, page 120.
- divine idem, page 244.
- ethereal idem, page 284.
- extraordinary idem, page 297.
- heavenly idem, page 393.
- heaven-sent idem, page 393.
- inexpressible idem, page 436.
- phenomenal idem, page 610.
- portentous idem, page 627.
- prodigious idem, page 644.
- remarkable idem, page 692.
- stupendous idem, page 829.
- LSJ 7th edition