Definify.com
Definition 2024
αγχώνομαι
αγχώνομαι
Greek
Alternative forms
- άγχομαι (ánchomai)
Verb
αγχώνομαι • (anchónomai) (simple past αγχώθηκα, active form αγχώνω, mediopassive)
Conjugation
αγκώνομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | αγκώνομαι | θα αγκώνομαι | αγκωνόμουν, αγκωνόμουνα |
| 2nd person | αγκώνεσαι | θα αγκώνεσαι | αγκωνόσουν, αγκωνόσουνα | |
| 3rd person | αγκώνεται | θα αγκώνεται | αγκωνόταν, αγκωνότανε | |
| 1st person | pl | αγκωνόμαστε | θα αγκωνόμαστε | αγκωνόμασταν, αγκωνόμαστε2 |
| 2nd person | αγκώνεστε, αγκωνόσαστε1 | θα αγκώνεστε, αγκωνόσαστε1 | αγκωνόσασταν, αγκωνόσαστε2 | |
| 3rd person | αγκώνονται | θα αγκώνονται | αγκώνονταν, αγκωνόντανε, αγκωνόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | αγκωθώ | θα αγκωθώ | αγκώθηκα |
| 2nd person | αγκωθείς | θα αγκωθείς | αγκώθηκες | |
| 3rd person | αγκωθεί | θα αγκωθεί | αγκώθηκε | |
| 1st person | pl | αγκωθούμε | θα αγκωθούμε | αγκωθήκαμε |
| 2nd person | αγκωθείτε | θα αγκωθείτε | αγκωθήκατε | |
| 3rd person | αγκωθούν, αγκωθούνε | θα αγκωθούν, θα αγκωθούνε | αγκώθηκαν, αγκωθήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | αγκώσου | |
| 2nd person | pl | —3 | αγκωθείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω αγκωθεί, έχεις αγκωθεί έχει αγκωθεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω αγκωθεί, θα έχεις αγκωθεί, θα έχει αγκωθεί, … | |||
| Past perfect | είχα αγκωθεί, είχες αγκωθεί, είχε αγκωθεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||
Related terms
- see: άγχος (ánchos, “anxiety, stress”)