Ancient Greek

Proper noun

Στέντωρ • ‎(Sténtōr) m ‎(genitive Στέντορος); third declension

1. Stentor

Inflection

Derived terms

• Στεντόρειος ‎(Stentóreios)

References

• Στέντωρ in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press