Definify.com
Definition 2024
Αἰτωλίς
Αἰτωλίς
See also: Αἰτωλός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /etolís/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /etolís/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /etolís/
Noun
Αἰτωλίς • (Aitōlís) f (genitive Αἰτωλίδος); third declension
Inflection
Third declension of Αἰτωλίς, Αἰτωλίδος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ Αἰτωλίς | τὼ Αἰτωλίδε | αἱ Αἰτωλίδες |
| Genitive | τῆς Αἰτωλίδος | τοῖν Αἰτωλίδοιν | τῶν Αἰτωλίδων |
| Dative | τῇ Αἰτωλίδῐ | τοῖν Αἰτωλίδοιν | ταῖς Αἰτωλίσῐ(ν) |
| Accusative | τὴν Αἰτωλίδᾰ | τὼ Αἰτωλίδε | τὰς Αἰτωλίδᾰς |
| Vocative | Αἰτωλί | Αἰτωλίδε | Αἰτωλίδες |
Descendants
- Greek: Αιτωλίς (Aitolís); Αιτωλίδα (Aitolída)
- Latin: Aetolis
References
- «Αἰτωλίς» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,000