Definify.com

Definition 2024

örüntü ‎(definite accusative örüntüyü, plural örüntüler)

declension of örüntü

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	örüntü	örüntüler
definite accusative (belirtme)	örüntüyü	örüntüleri
dative (yönelme)	örüntüye	örüntülere
locative (bulunma)	örüntüde	örüntülerde
ablative (ayrılma)	örüntüden	örüntülerden
genitive (tamlayan)	örüntünün	örüntülerin