Definify.com

Definition 2024

ödev

ödev

See also: oděv

Turkish

Noun

ödev ‎(definite accusative ödevi, plural ödevler)

Declension

declension of ödev

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	ödev	ödevler
definite accusative (belirtme)	ödevi	ödevleri
dative (yönelme)	ödeve	ödevlere
locative (bulunma)	ödevde	ödevlerde
ablative (ayrılma)	ödevden	ödevlerden
genitive (tamlayan)	ödevin	ödevlerin

See also

ev ödevi